Co jest fundamentem silnej marki w kryzysie?
2024-08-20Postaw na siebie, czyli skuteczny i niezawodny Personal Branding
2024-08-20Jak rozmawiać z drugą osobą o uczuciach?
Komunikacja – jedna z najważniejszych kompetencji XXI w., fundament szczęśliwych relacji i zarazem ogromne wyzwanie.
Czym jest dobra komunikacja?
Dobra komunikacja to dla mnie rozmowa wolna od oceny, otwarta i pełna szacunku. Oparta na faktach, a nie fałszywej diagnozie, wyobrażeniach, iluzji i oczekiwaniach. To rozmowa językiem potrzeb, a nie oczekiwań. Bez manipulacji, szufladkowania, osądzania, obrażania się, karania milczeniem, czy wzbudzania w drugiej osobie poczucia winy. To dialog oparty na akceptacji, wymianie myśli, refleksji i emocji. To ciekawość drugim człowiekiem i jego perspektywą. A jak ty rozmawiasz z mężczyzną? Językiem potrzeb czy bardziej językiem oczekiwań?
Co mówi twój wewnętrzny głos, czyli siła emocji
Przyznaj się do tego, co czujesz, nie opowiadaj o tym, co myślisz - do tego zachęcam moje klientki podczas sesji. Obserwuję, że największym problemem w komunikacji są: brak świadomości (świadomości swoich uczuć, potrzeb, intencji), ale też lęk. Bez świadomości tego co czuję, czego pragnę jesteśmy bezsilne, dajemy innym przestrzeń do tego, żeby narzucać nam swoje zdanie, odbierając prawo głosu, czujemy się niezrozumiane. Umiejętność komunikowania się jest sztuką i często wiąże się z lękiem: przed odrzuceniem, zranieniem, ignorancją, obojętnością, niezrozumieniem, ale też obawą ataku ze strony innych.
Dlaczego tak się dzieje?
Nauczyliśmy się odczuwać myśli i uczucia innych, szukać aprobaty otoczenia, ich akceptacji i przez to nie wyrażać w pełni siebie, swoich poglądów, przyznawać się do swoich uczuć - z lęku przed zranieniem innych czy siebie. Kiedy się boimy - kłamiemy albo milczymy, zamykamy się na dialog, często dopasowując się do opinii innych, ale co najgorsze - odrzucamy siebie. Zatrzymywanie emocji w sobie rodzi lęk, potęguje ból, gromadzi urazy, eskaluje złość, ale co najważniejsze zamyka serce i przestrzeń na dialog. Mogę pokusić się o stwierdzenie, że wiele osób przez to właśnie tkwi w niezadowalających czy nawet toksycznych relacjach. Nie rozmawia o uczuciach, ignorując często to, co czuje, przyjmując jak za dobrą monetę to, co narzuca nam w rozmowie druga strona, dopasowując się do jej potrzeb i tym samym odrzucając samą siebie. Milczenie to wylęgarnia lęków i projekcji, nie mających często potwierdzenia w rzeczywistości, to częsty powód rozstań.
Dobra komunikacja to zrozumienie siebie: swoich potrzeb i emocji
Prawdziwy sekret komunikacji opiera się o wiedzę o samej sobie, szczegółową diagnozę swoich potrzeb i towarzyszących nam emocji. Uświadamiając sobie swoje prawdziwe potrzeby stwarzamy przestrzeń do tego, żeby budować relacje na fundamentach autentyczności. Będąc w zgodzie ze sobą (ze swoimi potrzebami i akceptacją emocji) - budujemy najpotężniejszy związek jaki możemy mieć - relację z samą sobą. Rozumiejąc siebie, będzie Ci łatwej zrozumieć innych, zobaczyć, kim są, a nie tylko to, jak chciałabyś ich widzieć - to wolność od rozczarowań i życia w iluzji.
Nie chodzi o to, żeby było miło – ważniejsze jest, aby było autentycznie
Komunikacja to odwaga - odwaga do bycia sobą, powiedzenia tego co trudne, niewygodne, krępujące, często wstydliwe. Powiedzenie tego, co nas rani, czego nie rozumiemy, czego nie chcemy, czego tak w głębi serca pragniemy. Taka autentyczna rozmowa to wolność - to relacja, w której czujemy akceptację i pozwalamy sobie odczuwać całą paletę emocji: bez lęku, bez wstydu, bez wewnętrznych czy zewnętrznych konfliktów.
Znajomość własnych potrzeb i diagnoza emocji, ale też gotowość zaakceptowania potrzeb drugiej osoby, przyjęcie ich bez oceny (bez mierzenia własną miarą), przyjęcie ich takimi jakie są naprawdę a nie przez pryzmat obrazu siebie to bardzo ważny fundament w rozmowie.
Od czego zacząć, czyli przepis na dobrą komunikację
Komunikuj się na bieżąco, wprost posługując się językiem potrzeb, a nie oczekiwań. Wystrzegaj się manipulacji: obrażania się, karania milczeniem, czy wzbudzania w drugiej osobie poczucia winy. W autentycznym związku nie ma potrzeby posiadania racji, nie jest ważne, kto wygra, priorytetem jest potrzeba relacji, w której partnerzy szanują swoje granice, rozumieją swoje potrzeby, szanują inny punkt widzenia, są prawdziwi i nie boją się być asertywni.
Zanim przejdziesz do rozmowy
Krok 1: Skup się na sobie, a nie na partnerze. Wyjdź z głowy, wejdź w serce. Unikaj tworzenia scenariuszy, oceny, starając się znaleźć przyczynę zachowania drugiej osoby. Nie angażuj w to swojej energii! Zamiast tego skieruj swoje myśli do środka, zdiagnozuj swoje emocje, nazwij to co czujesz. Bądź ze sobą szczera.
Krok 2: Nazwij swoje potrzeby, które kryją się pod tymi uczuciami. Odpowiedz sobie na pytania:
Czego chcę?
Co jest dla mnie ważne?
Czego potrzebuję?
Czego nie akceptuję?
Co jest dla mnie trudne?
Krok 3: Zbadaj czy czegoś się boisz? Jeśli tak, zdemaskuj lęk. Sprawdź, co się pod nim kryje, czego się obawiasz.
W trakcie rozmowy
Staraj się nie mówić o nim, tylko do niego.
Pokaż swoją perspektywę (jeśli to jest dla ciebie trudne – wyobraź sobie podobną historię, stwórz bohaterów i opowiedz o nich – to uruchomi w mężczyźnie większą otwartość i szczerość, gotowość do wymiany myśli i refleksję).
Rozbudź w sobie naturalną ciekawość. Zamiast oceniać – pytaj! Staraj się zrozumieć bądź ciekawa perspektywy drugiej osoby, unikniesz wtedy monologu. Ciekawość to najpotężniejsze narzędzie do budowania dobrej komunikacji. To fundament prawdziwego dialogu.
Zadbaj o równowagę w komunikacji, w dawaniu i przyjmowaniu perspektywy. Zachęcaj do rozmowy – daj przestrzeń na wypowiedź, stosuj pytania otwarte.
Okazuj szacunek i akceptację, pamiętaj, że każdy ma prawo do własnych poglądów, własnej perspektywy, to co dla Ciebie może być łatwe i motywujące, dla drugiej osoby może być trudne czy obojętne. Nie mamy wpływu na co czują inni, jak zareagują w rozmowie.
Pamiętaj o intencji, z jaką zaczynasz rozmowę – chcesz mieć rację czy relację?
Nie chodzi o to, żeby było miło – ważniejsze jest, aby było autentycznie
Komunikacja to odwaga - odwaga do bycia sobą, powiedzenia tego co trudne, niewygodne, krępujące, często wstydliwe. Powiedzenie tego, co nas rani, czego nie rozumiemy, czego nie chcemy, czego tak w głębi serca pragniemy. Taka autentyczna rozmowa to wolność - to relacja, w której czujemy akceptację i pozwalamy sobie odczuwać całą paletę emocji: bez lęku, bez wstydu, bez wewnętrznych czy zewnętrznych konfliktów.
Znajomość własnych potrzeb i diagnoza emocji, ale też gotowość zaakceptowania potrzeb drugiej osoby, przyjęcie ich bez oceny (bez mierzenia własną miarą), przyjęcie ich takimi jakie są naprawdę a nie przez pryzmat obrazu siebie to bardzo ważny fundament w rozmowie.
Od czego zacząć, czyli przepis na dobrą komunikację
Komunikuj się na bieżąco, wprost posługując się językiem potrzeb, a nie oczekiwań. Wystrzegaj się manipulacji: obrażania się, karania milczeniem, czy wzbudzania w drugiej osobie poczucia winy. W autentycznym związku nie ma potrzeby posiadania racji, nie jest ważne, kto wygra, priorytetem jest potrzeba relacji, w której partnerzy szanują swoje granice, rozumieją swoje potrzeby, szanują inny punkt widzenia, są prawdziwi i nie boją się być asertywni.
Zanim przejdziesz do rozmowy
Krok 1: Skup się na sobie, a nie na partnerze. Wyjdź z głowy, wejdź w serce. Unikaj tworzenia scenariuszy, oceny, starając się znaleźć przyczynę zachowania drugiej osoby. Nie angażuj w to swojej energii! Zamiast tego skieruj swoje myśli do środka, zdiagnozuj swoje emocje, nazwij to co czujesz. Bądź ze sobą szczera.
Krok 2: Nazwij swoje potrzeby, które kryją się pod tymi uczuciami. Odpowiedz sobie na pytania:
Czego chcę?
Co jest dla mnie ważne?
Czego potrzebuję?
Czego nie akceptuję?
Co jest dla mnie trudne?
Krok 3: Zbadaj czy czegoś się boisz? Jeśli tak, zdemaskuj lęk. Sprawdź, co się pod nim kryje, czego się obawiasz.
W trakcie rozmowy
Staraj się nie mówić o nim, tylko do niego.
Pokaż swoją perspektywę (jeśli to jest dla ciebie trudne – wyobraź sobie podobną historię, stwórz bohaterów i opowiedz o nich – to uruchomi w mężczyźnie większą otwartość i szczerość, gotowość do wymiany myśli i refleksję).
Rozbudź w sobie naturalną ciekawość. Zamiast oceniać – pytaj! Staraj się zrozumieć bądź ciekawa perspektywy drugiej osoby, unikniesz wtedy monologu. Ciekawość to najpotężniejsze narzędzie do budowania dobrej komunikacji. To fundament prawdziwego dialogu.
Zadbaj o równowagę w komunikacji, w dawaniu i przyjmowaniu perspektywy. Zachęcaj do rozmowy – daj przestrzeń na wypowiedź, stosuj pytania otwarte.
Okazuj szacunek i akceptację, pamiętaj, że każdy ma prawo do własnych poglądów, własnej perspektywy, to co dla Ciebie może być łatwe i motywujące, dla drugiej osoby może być trudne czy obojętne. Nie mamy wpływu na co czują inni, jak zareagują w rozmowie.
Pamiętaj o intencji, z jaką zaczynasz rozmowę – chcesz mieć rację czy relację?